Wednesday 1 July 2015

Γεννήσαμε... φυσικά!

-Γεννήσατε;
-Μα γεννήσαμε φυσικά!

Και τι εννοώ φυσικά; Φυσικά. Στο σπίτι μας. Χωρίς να μας ενοχλεί κανείς και τίποτα.
Όχι, δεν ήταν όπως τα είχα φανταστεί. Ήταν πολύ καλύτερα. Πίστευα ότι θα γινόταν χαράματα ενός Σαββάτου ή Κυριακής και ότι θα μας άκουγε όλη η πολυκατοικία και ο Βασίλης θα ήταν στην χειρότερη του φάση και και και και...
Καμία σχέση! Είχε έρθει η Κατερίνα, η βοηθός μητρότητας, για βόλτα ένα μεσημέρι Τετάρτης. Κυρίως για να εξοικειωθεί με τον Βασίλη, μιας και υπήρχε το ενδεχόμενο να τον απασχολεί αν χρειαζόταν την ώρα του τοκετού.


Μετά από 2 ώρες όμως, με πιάνει ένας παράξενος πόνος που δεν μπορούσα να τον προσδιορίσω. Μετά από 5 λεπτά, ακόμα πιο έντονος. Αρχίζουμε να χρονομετράμε πόνους και παύσεις και αποφασίζουμε να τηλεφωνίσουμε. Εγώ τον Τάσο και η Κατερίνα, την μαία. Σε λίγη ώρα ήρθε ο Τάσος και άρχισε να γεμίζει την πισίνα. Στο μεταξύ ο Βασίλης έτρωγε στην κουζίνα και μετά βοηθούσε τον Τάσο. Έρχεται και η μαία μόλις σπάσανε τα νερά και με ακούει να λέω "Αισθάνομαι ότι θέλω να κάνω κακά μου!". Με το που το ακούει λέει "Ανοιξε τα πόδια όπως είσαι. Γεννάς!". Δεν μπορούσα. Είχα μπλοκάρει. Η μαία είπε επίσης στον Τάσο να σταματήσει να γεμίζει την πισίνα γιατί δεν προλαβαίνουμε και έτσι πήγαμε στην μπανιέρα. Μπαίνω μέσα και... αυτό ήταν. Σε κάθε σύσπαση μου έριχνε ζεστό νερό στη μέση. Απόλαυση! Σχεδόν κανένας πόνος. Το μωράκι μου από μέσα έκανε όλη την δουλειά μόνο του. Εγώ απλά θεατής. Το μόνο ουρλιαχτό ήταν όταν βγήκε το κεφάλι. Μετά άλλες δύο συσπάσεις και τσουπ, την πηρα στην αγκαλιά μου. Από τον πρώτο πρώτο πόνο μέχρι την ώρα που την κράτησα, ήταν μόνο δύο ώρες ακριβώς.

Ο Βασίλης σε όλη την διάρκεια, κολυμπούσε στα λιγοστά νερά της πισίνας στο σαλόνι! Με το που βγήκε η μικρή, ήρθαν μπαμπάς και γιος με χαμόγελα να μας αγκαλιάσουν. Και μετά από δύο λεπτά πήγα στο κρεβάτι μας και θηλάζαμε με τις ώρες. Δεν την άφησα ποτέ από την αγκαλιά μου. Μέσα στην ησυχία μας αποκοιμηθήκαμε. Στην γαλήνη του σπιτιού μας.
Η παιδίατρος ήρθε μετά από 2-3 μέρες και ήταν όλα σούπερ.

Μια εμπειρία που δεν την αλλάζω με τίποτα στον κόσμο.

Καλώς ήρθε Σοφάκι μου! Σε ευχαριστώ για την εμπειρία που μου χάρισες!

8 comments :

  1. Να σας ζήσει!!! Κάθε καλό! Να χαίρεστε τα παιδάκια σας!

    ReplyDelete
  2. Χαίρομαι πολύ που πληρούσες τις προυποθέσεις και επέλεξες κιόλας να γεννήσεις στο σπίτι... Είναι ότι καλύτερο μόνο να το φανταστώ μπορώ... Να σου ζήσει!! Πάντα γερό, καλότυχο και ευλογημένο

    ReplyDelete
    Replies
    1. Εκπληκτική εμπειρία! Σε ευχαριστώ τοσο πολυ για τις ευχές σου!

      Delete
  3. Πόσο όμορφα τα περιέγραψες... να σας ζήσει, γερή να είναι!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Να σαι καλά για τα καλά σου λόγια

      Delete
  4. Mπράβο μπράβο, ζηλεύω απίστευτα! Ηθελα κι εγώ αλλά ο γυναικολόγος μου μου το απαγορευσε λόγω επιχείλιου πλακούντα. Να είσαι καλά κι εσύ και τα μικρούλια σου!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σε ευχαριστώ πολύ! Εύχομαι ολόψυχα την επόμενη φορά ;)

      Delete